The Only Exception
13 yaşımdan beri kimseye aşık olmadım ben, 1-2 haftadan uzun süren hoşlantım olmadı. Yani yanımda olan kimseye demek istedim. Etrafımdaki çocuklar... Yakından görebilceğim gözlerini, kokusunu duyabileceğim, hiç kimseye aşık olamadım ben. İzin vermedim kendime hep tuttum, nedenini bile bilmeden... Sonra sen geldin, hayatıma girdin ve beni alt üst ettin. Kurmak için yıllarımı verdiğim duvarlarımı tek bir bakışınla yıktın. Onlara karşı koyduğum gibi karşı koymadım sana, koyamadım. Çünkü onların hiç biri riske girmeye değmezlerdi. Ama sen, sen benim tek istisnamsın. Her şeye varım senin için, ne kadar rezil olursa olsun...
Ama, ama... Karşılığında hiç bir şey alamayacağım. Senin için ne kadar uğraşırsam uğraşayım. Aklım almıyor biliyormusun, sen benim hayatımı bu kadar olağnüstü yaparken, senin için sadece sıradan bir öğrenci olmayı aklım almıyor, kalbim kadırmıyor. Beni fark etmen için kıçımı yırtıyorum, sen gülüp geçiyorsun. Yüzümde yarım bir gülümseme aptal aptal seni izlerken yakalıyorsun beni, umurunda olmuyor. Ha yalan olmasın, benimle konuşmaya çalışıyorsun bazen yakaladığında. Havadan sudan şeyler soruyorsun, bunun canımı nasıl acıttığını bilmeden. Acıtıyor çünkü... Çünkü sen, senin dışındaki her şeyi "havadan sudan" şeylere dömüştürüyorsun benim için, ben senin için "havadan sudan" şeylerden sadece biri olmaya devam ederken...
0 yorum:
Yorum Gönder