Öyle doluyum ki, öyle korkuyorum ki, öyle bıktım ki herşeyin daha ve daha kötüye gitmesinden... Bir adım önüm sensiz görünmüyor, içimdeki düğüm sensiz çözülmüyor. Yok işte yok hiç bir çaresi yok! Hiç bir yol yok daha iyi hissetmem için. Dayanamıyorum gerçekten dayanamıyorum artık. Sokakta, evde, sınıfta, tuvalette sürekli gözlerim doluyor, ağlamaktan başım ağrıyor artık. Keşke keşke hiç beklemediğim bi anda çıksan karşıma, bana "Her şey geçti." desen... Sadece o lafınla bile her şey geçer biliyor musun? Düzelir... Keşke benden nefret etmesen. Biliyorum bunu istemeye hakkım yok, gözünde bir hiçim ben, ama kalbim durmuyor işte durmuyor. Dünyadaki bütün insanlar nefret etse benden sadece sen etmesen keşke... ÖLMEK İSTİYORUM! Yok bi çıkış yolu artık. Ne eskiye dönebiliyor her şey ne de yeni bir yol bulabiliyorum. YOK işte YOK!
0 yorum:
Yorum Gönder