losing my religion!
offf, hayat cok buyuk, senden coook daha buyuk, bizden. ve sen, sen ben degilsin. yasadiklarim, hissettiklerim senin gorduklerin kadar degil sadece. gidecegim mesafeler... gozlerindeki uzaklik...cok fazla konustum yine di mi?
kosedeki benim, spot isiklarinin altindaki... herkesin konustugu 'o kiz' benim. hala sana ulasmaya calisiyorum ve bunu yapabilirmiyim? emin degilim... olamaz, yine cok sey soyledim. aslinda, yeterince konusmadim bile.
seni gulerken duydugumu sanmistim! benimle konustugunu... denedigini sanmistim! of...
her yeni baslangicin ayak seslerini, aslinda fisiltilarini, duydugumda. itiraflarimi seciyorum. asla firsatim olmayacigini bile bile... yine de gozumu ustunde tutmaya calisiyorum. tipki yarali, kayip, kor ve aptal biri gibiyim... aptal... 'kizin yasinda' ... cok konustum, cook! bunu ayarladim, evet.
bunu gozden gecir, gozden gecir. bir yuzyilin sonu geliyor, dusun bunu. beni dizlerimin ustune dusuren kayganligi... ve eger bi gun, aklimdan gecen hayaller etrafta ucusmaya baslarsa... hah, simdi yeterince sey soyledim.
bana gulumsedigini sandim, eskisi gibi bana takildigini... konusabildigimizi sandim, unutabildigimizi! beni affetmeyi denedigini sandim... ama bu sadece bi ruyaydi, bi ruya...
ruya...
0 yorum:
Yorum Gönder