lol

2 Haftadır doğru dürüs yemek yemedim. Sabah bir an önce hazırlanıp çıkmanın telaşıyla kahvaltının yüzüne bakamıyorum, belki annem tarafından özenle pipetlenmiş sütümden iki fırt çekebiliyorum en iyi ihtimalle. Okulda ise... Aklıma bile gelmiyor yemek, çok meşgulum, heyecanlıyım, koşuşturup duruyorum. Eve gidince ise tıpkı dizilerdeki ergenler gibi tabağımdaki yemekle oynuyorum. Belki yarım tabak yersem yiyorum. Uyku konusuda bundan pek farklı değil. Uykuya dalmam en az 1-1,5 saat sürüyor sonrasında da sürekli uynaıo duruyorum. Bazen saçma sapan kabuslar görüp çığlık atarak uyanıyorum ve annemin yanına kaçıyorum, evet bu yaşta. Bu kadar düzensiz uykuya rağmen sabah saat çaldığı an heyecanla gözlerimi açıp yataktan fırlıyorum, yüzümde bir gülümseme, nereden bulduğum belli olmayan bir enerjiyle tekara başlıyorum bu kendimi mahvetme döngüsüne. Seni seviyorum.

• 
• 
• 
• 
• 

Aranizda bir gecede dort-bes kupa zift tipi neskafe icenleriniz varsa bilir. Asiri dozda kafeinden vicut sapitir, hafif bi kalp carpintisi arti sacma bir heyecan ve adrenalin duygusu ali koyar insani. Uykuya dalmak, onu birakin gozlerini kapamak bile imkansizdir. Iste tam o duyguyu butun gun (hiz kahve icmeden) araliksiz hissediyorum. Ve onu dusundugum zaman, mimiklerini, alt dudagini hafif kivirip kafasini sallamasini, kirpikli gozlerini, benimle konusmasini, 'o sabah' i dusundugum zaman o garip heycanimsi duygu beni oldurecek seviyeye cikiyor. Hele hele onu gordugume, bana yakinken diger her sey kayboluyor. Heyecanimi anlamasin diye uzak durmaya calisiyorum ama o zaman da iyice sacmaliyorum.

Ne bu simdi? Insan sonucta o da? Hatta mavi gozlu bile olmayan bir insan!?? Peki o zaman nasil bu kadar etkileyebiliyor beniii? Asil bomba olan da su; bu insan hakkinda hayal kuramiyorum. Yani hayal kuramiyorum derken hep masum seyler kuruyorum. Onu gorucem, benimle iki laf konusucak, belki kolum koluna degicek falan skdjfkf. Tamamen boyle seyler .d Onun benim oldugunu bile hayal etmiyorum hic. En ileri giden hayalim ona sarilmak, bu kadar. Beyin kimyami degistirdi la, hic kendim gibi davranmiyorum ooof of ve bana her iyi davranisinda da -ki hep iyi davraniyo- daha da baglaniyorum ve hic farkinda degil. Hatta sanirsam ona gicik oldugumu dusunuyo. Pff. Neyse boyle daha iyi, anlarsa hayatim sicirtilir aman dusunmek bile istemiyorum. Hadi ben kactim daha feysbuktan resimlerine bakip bakip eriycimmmm.

• 
• 
• 
• 
• 

Böyle şeylerin olmasını istemedim, böyle şeyler düşünmeyi, bu kadar takıntılı olmayı. Hİç biri benim seçimim değildi. Peki ben seçmediysem nasıl benim suçum olur? Neden utanması gereken hep ben oluyorum, benden kat kat aptal olan insanlar oldukları şeyden mutlu bir şekilde başları dik gezerken, neden ben tüm farkındalığımla sıraya kafamı koyup saçma sapan düşüncelerle baş etmeye çalışıyorum? Oysa dedim ya, ben seçmedim böyle olmayı, neden suçunu ben çekiyorum!? Peki kimin suçu bu? Ya da gerçekten suçlayacak biri var mı? Sanmıyorum, ama eğer varsa ondan nefret ederdim, ne pahasına olursa olsun.

Şoa'dan ayrılınca huzur bulacağımı düşünmüştüm. Kafama takacak bir şey olmadan sadece oturup ders çalışmaktı amacım. Kendimden nefet etmeden, tamam belki biraz çevremden nefret ederek, sadece oturup deneycektim kalan iki seneyi en verimli şekilde geçirip buradan defolmayı. Ama olmadı. Ben sadece... Nasıl olduğunu bile hatırlamıyorum, ama bu düşünceden nefret ediyorum. Bazen beni mutlu edip abuk sabuk hareketler yaptırabiliyor ama bu utançtan yerin dibine battığım zamanların yarısı kadar bile olmuyor.

Kafamı alıyorum iki elimin arasına, sıkıyorum, gitmesin diye aklım. Oraya. Gitmesin diye, düşünmeyeyim diye, hayal kurmayayım diye. Bunları bir derece engellesem de, uyumamak dışında, rüyalardan kurtulmamın bir yolu yok. Ve beni öldürüyorlar. Sonra savaşmayı bırakıyorum. Sadece neden diye soruyorum? Neden böyle olmak zorunda? Neden yapmayı istemediğim, seçmediğim şeylerin cezasını çekmek zorundayım? Neden varlığından bu kadar tiksindiğim duygular hayatımın merkezine oturmak zorunda? Bu adil değil. Hiç değil.


İnancımı kaybediyorum.

Hayat daha büyük
Senden daha büyük
Ve sen ben degilsin
Gidecegim yollar
Gözlerindeki uzaklık
Oh hayır çok fazla konuştum
Ayarladım

Köşedeki benim
Spot ışıgındaki benim
İnancımı kaybederken
Seninle birarada durmaya çalışıyorum
Bunu yapabilecegimden emin degilim
Hayır, çok şey söyledim
Yeterince söylemedim


Senin güldügünü duydugumu sandım
Şarkı söyledigini duydugumu sandım
Senin denerken gördügümü sandımr
Her fısıltı
Her geçen saat
Itiraflarımı belirliyor
Sana göz kulak olmaya çalışıyorum
Aynen, yaralı kaybolmuş kör bir aptal gibi
Oh no Ive said too much
Oh,hayır çok şey söyledim
Ayarladım

Bunu degerlendir
Yüzyılın sonu
Bunu degerlendir
O beni dizlerimin üstüne düşüren kayganlıgı
Eger bu fantaziler
Etrafta uçuşursa
Şimdi çok şey söyledim

Senin güldügünü duydugumu sandım
Şarkı söyledigini duydugumu sandım
Senin denerken gördügümü sandım
Ama bu sadece bir rüyaydı
Bu sadece bi rüyaydı

• 
• 
• 
• 
• 

Gozume bir sey mi kacti yoksa gercekten agliyormuyum bilmiyorum, bilmek istedigime de emin degilim. Burnumu anti septik mendille silmek suretiyle temizledikten sonra geciyorum corby pro'mun klavyesinin basina... Evet dogru tahmin ettiniz, iyi degilim. xxyyyzzz(geçmişesansür) henuz bir kac hafta bile olmamisken baska bi dert actim basima yeniden. Aslinda acip acmadigima da emin degilim. Yani bir kac uygunsuz hayal, durup dururken gelen sacma salak gulme krizleri, olur olmaz zamanlarda dans etmeye baslamak, kendi kendime 'ben oyle seyler dusunmedim, ben oyle bi insana bakmam, ben oyle biri degilim, ben oyle (&@&@(//!+:;' seklinde sayiklamak, gizli gizli salak bi gulumsemeyle onu izlemek, sonra ya anlarsa korkusuyla tersleyip yuzune bakmamak etc. disinda bi semptom yok yaaniiii. OF. Hayir yok oyle bi seeeeeeey. Ay bi de ruyamda bana 'van moo taym' dediydi. Ama cok utanc verici yaa. Tanimiyorum bile. Belki gerici (cok moderen bi ismi var ama), belki gay(parmaginda yuzuk var evli sanirim ama), belki homofobik(her turk erkegi homofobiktir ama), ne biliim belki ulusalci(eksici picler gibi konusuyosun deniz ama). Oooof her sey olabilir tanimiyorum abiii. xxyyyzzz(geçmişesansür) diyo olabilirsiniz ama bu insani o kadar bile tanimiyorum! Bi adini soy adini biliyorum, bi meslegini. O kadar. Feysbuk profilini de gizlemis okuz ordan sadece liseden mezun oldugu yila bakarak tam yasini ogrenebildim. PROFIL FOTOSUNDA BILE KENDI YOK!! Ben ekleyemem ama eve gider gitmez yardim sever(neyse ki butun arkadaslarim cok yardim sever u.u) ve benimle dalga gecmiyecek, benden tiksinmiycek(hii bak boyle birini tanidigima emin degilim) birini bulur bulmaz kendimi listesinden sildirip bu arkadasi eklettiricem sonra da yardim sever insan aracigiyla onun proflin de geziceeeem! Sonra ya ondan soguyup hayatima normal normal devam edicem ya da... Rezillik baslar iste. Hani bi sekilde derslerime yansitmamayi basardim bu sefer, dikkatimin dagilmasini engelledim. Ooolum bu olay buggy ile olan gibi kalmaz, adami yakindan gorebilecegim tonla firsat var. Ustune atlarim mazallah. skdjfjgh. Utaniyorum ben be. Kesin anlar az cok biliyosunuz beni. Rezillik diyorum baska bir sey demiyorum.

Tipi mi nasil? Fazla bilgi veremem o konu da, tehlikenin farkindamisiniz? Ama sunu soyliyim mavi yada gri gozlu degil, renkli gozlu bile degil. Saclari bile siyah skdjfkgl. Ama 'o' tipe benziyo baya. Burun ve agiz konusunda ozellikle. KONUSMASI DA COK ERINESIIIIIIIII. Onu goresim geldi bi an, densem bi gorebilirmiyim acaba? Aaaah kimseye de bi sey diyemiycem yine. Anca bloglara yazarim derdimi. skdkgksj. Bi kere de bana bakicak birine ilgi duyiyim ya, bi ikere. Biraz daha az secici olsam otuz tane sevgilim vardi simdiye .r

Ediysin diyicem ona evet. Addition yani. Klavyemde turkce karakter olmadigi icin turkce telaffuz efektini veremedim ama siz anlamissinizdir. YA ONU YEMEK ISTIYORUM BEN COK TATLIIIIIIIII.

Ha bu arada, vol 1'i bilen biliyor...

• 
• 
• 
• 
•