lol

Aranizda bir gecede dort-bes kupa zift tipi neskafe icenleriniz varsa bilir. Asiri dozda kafeinden vicut sapitir, hafif bi kalp carpintisi arti sacma bir heyecan ve adrenalin duygusu ali koyar insani. Uykuya dalmak, onu birakin gozlerini kapamak bile imkansizdir. Iste tam o duyguyu butun gun (hiz kahve icmeden) araliksiz hissediyorum. Ve onu dusundugum zaman, mimiklerini, alt dudagini hafif kivirip kafasini sallamasini, kirpikli gozlerini, benimle konusmasini, 'o sabah' i dusundugum zaman o garip heycanimsi duygu beni oldurecek seviyeye cikiyor. Hele hele onu gordugume, bana yakinken diger her sey kayboluyor. Heyecanimi anlamasin diye uzak durmaya calisiyorum ama o zaman da iyice sacmaliyorum.

Ne bu simdi? Insan sonucta o da? Hatta mavi gozlu bile olmayan bir insan!?? Peki o zaman nasil bu kadar etkileyebiliyor beniii? Asil bomba olan da su; bu insan hakkinda hayal kuramiyorum. Yani hayal kuramiyorum derken hep masum seyler kuruyorum. Onu gorucem, benimle iki laf konusucak, belki kolum koluna degicek falan skdjfkf. Tamamen boyle seyler .d Onun benim oldugunu bile hayal etmiyorum hic. En ileri giden hayalim ona sarilmak, bu kadar. Beyin kimyami degistirdi la, hic kendim gibi davranmiyorum ooof of ve bana her iyi davranisinda da -ki hep iyi davraniyo- daha da baglaniyorum ve hic farkinda degil. Hatta sanirsam ona gicik oldugumu dusunuyo. Pff. Neyse boyle daha iyi, anlarsa hayatim sicirtilir aman dusunmek bile istemiyorum. Hadi ben kactim daha feysbuktan resimlerine bakip bakip eriycimmmm.

• 
• 
• 
• 
•